Twee dorpsfeesten

Vannacht nog even uit het raam staan kijken na een toiletbezoekje, onvoorstelbaar hoeveel sterren je hier aan het firmament ziet staan, in die paar minuutjes twee streepjes = vallende sterren gezien.
Vanmorgen was het tijd om afscheid te nemen van Pailherols, was een zeer aangenaam verblijf in alweer een hele mooie omgeving. Via een omweg togen we naar de volgende bestemming. Na een halfuurtje kwamen we bij een plaatsje waar van alles te doen leek. Ik dwong Wouter op de rem te trappen en de auto te parkeren;-). In de straten was een vlooienmarkt, de Fransen zijn er gek op (wij Nederlanders toch ook? Koninginnenach, marktplaats etc). Het heeft wel wat en op zich nog niet eens zo onlogisch, wat de een over heeft kan de ander soms weer goed gebruiken. Wij zagen een schattig tafeltje waar we best interesse in hadden, maar dat meenemen met de TR zou toch lastig worden.... Veel huisraad, kleding en afgedankte verzamelingen. Bij de kerk gekomen stond er een groep mensen met lokale klederdracht en accordeons voor de entree, de klokken luidden op dat moment en kerkbezoekers kwamen aangelopen. Tja, waar muziek is of wordt verwacht, daar wil ik bij zijn. Toen de klokken stilhielden begonnen zij te spelen en mee te zingen, om elf uur gingen zij de kerk in en na de dienst zou het spektakel verder gaan, daar hebben we maar niet op gewacht. Deze zondag was het patroonfeest van het dorp, kermis op het centrale plein, feestelijk!
Oh, ja, wat ook gebeurde in dit dorp, best opmerkelijk, was dat we aangesproken werden door een Française die ons meetroonde naar een mooi uitzichtpunt. De Fransen zijn niet erg communicatief naar ons, maar zij kletste honderduit en dan ook nog zo dat ik het redelijk goed kon volgen, leuke ervaring.
Via de mooie route des Cretes reden we vanuit Aurillac naar de Puy Marie, prachtige uitzichten onderweg naar het massief van de Cantal. Aanvankelijk wilden we naar de top van de Puy lopen maar gezien de drukte hier zagen we daar vanaf. Bovendien bleek het een nogal steile klim te zijn en daar zijn de knieën van Wouter nog niet helemaal aan toe na de afgelopen wandeldagen.
De picknickbanken waren ook allemaal bezet, wij vonden enkele kilometers verderop langs de weg een fijne boomstam om de meegebrachte lunch te nuttigen.
Vroeg in de middag bereikten we ons volgende onderkomen, Auberge de l'Aspre, hoe Frans wil je het hebben? Het zwembadje lag uitnodigend in de tuin, een lekkere duik genomen, ik dan, Wouter keek toe;-).
Biertje, wijntje, boek erbij, heerlijk!
De herberg ligt een stukje voor het eigenlijke dorp, er hing een poster dat dit weekend de jaarlijkse zomer dorpsfeesten zijn. Wat een mazzel! Dat wilden we meemaken. Kermis, suikerspin, draaimolen, botsauto's, heel veel peuters met opgetogen gezichtjes en kinderen met gewonnen prijsjes. Het bier vloeide rijkelijk, optreden van een muziekgroep "Celtic Saloirs" heel aanstekelijke muziek met linedancers en heel veel publiek. En uitsluitend Fransen, uiteraard. Het dorpse karakter sprak ons natuurlijk helemaal aan. De tafels werden klaargezet voor het avondbuffet maar wij gingen terug om te eten in de auberge. Nu staan we op het punt terug naar het dorp te gaan want het feest wordt afgesloten met vuurwerk en een wandelingetje na een goede maaltijd is ook verstandig. Bonne nuit!