TRentino en fohn

De tassen ingepakt, de auto weer volgeladen, zo vertrokken we vanmorgen naar het zuiden van het Gardameer waar familie woont. De gelegenheid om haar een bezoekje te brengen wilden we niet voorbij laten gaan. We namen de S12 route van de Brenner, verlengde van de Brennerpas, een redelijk rustige provinciale weg. In Neumarkt waren we in het hart van de Zuid Tiroolse wijnstreek, we verlieten deze streek al snel om in Trentino aan te komen waar ze ook van wijnbouw weten. De route loopt door het dal van de Adige en dit levert blijkbaar vruchtbare en geschikte grond op. Naast de wijnbouw ook veel appels en peren, maar een andere groeiwijze dan in Nederland, nl veel hogere rechte bomen. Het schijnt dat deze teelt vooral voor cider en gebak gebruikt wordt. We hadden een gezellige middag in Peschiera del Garda, lekker geluncht, gekletst en brachten een bezoekje aan het middeleeuwse schilderachtige dorpje Borghetto del Mincio, uitgeroepen tot een van de mooiste dorpjes van Italië met oude watermolens. En natuurlijk heel leuk om mijn nichtje te zien en te spreken en haar nieuwe huis te bewonderen!
We namen dezelfde weg terug naar het Noorden voor onze volgende bestemming: Tenna. Het was moordend heet, 37 graden, de natuurlijke airco werkte voor geen meter, er leek twee uur lang een warme föhn over ons te blazen. Overhit bereikten we ons airbnb huisje waar ons een warm welkom wachtte: een fles ijskoude prosecco, wat smaakte dat heerlijk, en een door de gastvrouw gebakken vruchtentaartje. Tel daarbij nog een bos verse bloemen uit de tuin op tafel, we voelden ons meteen thuis. Deze bestemming hadden we gekozen vanwege het mooie uitzicht op het meer van Caldonazzo, specifiek op het dorp Calceranica waar wij onze eerste vakantie samen beleefden 41 jaar gelden….
Opgefrist liepen we naar Tenna, ruim een kilometer verderop en aten een heerlijke pizza op een vol terras met uitsluitend Italianen, heerlijk!

Vanmorgen heuveltje af en heuveltje op om boodschappen voor het ontbijt te halen, onderweg genietend van de vogelgeluiden, het mannetje dat liep te schoffelen in zijn groentetuintje, de vrouw die me verbaasd aankeek en vervolgens hartelijk groette met buon giorno, Tenna is een typisch Italiaans dorpje dat maar weinig toeristen ziet. Ontbijt op ons eigen terrasje, lekker in de schaduw plannen maken voor de dag. De TR had wel en rustdag verdiend vonden we, hij staat trouwens heel gezellig in de garage bij een oldtimer 2CV en Motto Guzzi. Vanuit ons huisje maakten we een wandeling voor een groot deel door bos met tussen de bomen door uitzicht op de meren die aan weerszijden van de heuvel van Tenna liggen. We passeerden een fort en een oud kerkje. Deze wandelroute is een deel van de Via Claudia Augustu, in Tenna is een Romeinse steen gevonden die de afstand aangeeft naar Rome, historische grond dus. De temperatuur is een stuk aangenamer dan de voorgaande dagen, maar klimmend in de zon raakten we nog behoorlijk bezweet, blij met de schaduw van de bomen.
Vanmiddag lekker geluierd in de tuin, een briesje en wolken zorgden voor een aangenaam verpozen. Op dit moment kijkt Wouter naar Wimbledon en ik kijk met een schuin oog mee terwijl ik dit verslagje tik….