Twee keer Mendelspas en de warmte TRotseren

Een wijnproeverij om 10 uur in de ochtend… gaan we daar naar toe of niet? We zitten hier midden in het centrum van de Zuid Tiroler wijnproductie (90%) en hadden een voucher voor de wijnproeverij. Het dorp Caldaro wilden we evengoed zien dus toch maar daar naartoe gegaan. We kregen een rondleiding door het bedrijf en zagen de kelder die ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan met prachtige muurschilderingen versierd was. Dit bedrijf is een van de grootste producenten, het is leuk om te horen dat zij hun druiven geleverd krijgen van 700 verschillende boeren, vaak hobbyboeren die naast hun gewone baan een wijngaard hebben. Het is een prachtig gezicht, die hellingen begroeid met de wijnranken in verschillende verschijningen. Het was elf uur toen we aan de wijn gingen en die mocht natuurlijk uitgespuugd worden zoals dat bij een proeverij de gewoonte is. Maar wel zonde natuurlijk als er flessen van 10 tot 25 euro verkoopprijs geopend worden. Men gaat hier voor kwaliteit in plaats van kwantiteit.
We hebben daarna nog lekker door het gezellige dorp geslenterd en geluncht.
Het was warm en om wat verkoeling te vinden reden we de berg op, het is toch altijd een paar graden koeler als je hoger bent. De Mendelspas is een mooie route omhoog langs een steile berg, dus weer veel haarspeldbochten en plaatselijk smal langs de rotsen. We reden door naar een hotel op de top Penegal, daar hebben we heerlijk in de schaduw met een beetje wind ons helemaal over gegeven aan het lezen van spannende boeken! Omdat het behoorlijk donker werd en onweer dreigde toch maar terug gegaan naar het hotel, het bleek loos alarm, de bui dreef over en daarom nog een uurtje vertoefd aan het zwembad, niet groter dan vier slagen…. Maar toch lekker!

Op zaterdagochtend hadden we een tegoedbon voor de kabeltrein naar de Mendelspas, een knap staaltje techniek van meer dan 100 jaar geleden. Deze baan is rond 1900 aangelegd om de happy few te kunnen laten genieten van het heilzame bergklimaat op de Mendelspas dat in die tijd een waar kuuroord was. Het is nu vergane glorie, van de mooie villa’s en hotels uit die tijd resten nog de gebouwen, keizerin Sisi schijnt een vaste bezoekster geweest te zijn. Er zijn wel voldoende toeristische voorzieningen, winkeltjes, terrasjes en natuurlijk een mooi uitzicht op de Dolomieten, de Alpen, het dal en de stad Bolzano. De kabeltrein of tandradbaan is de langste en steilste in zijn soort, het laatste gedeelte heeft een stijgingspercentage van 64%! Best spectaculair.
Na deze beleving zijn we met de auto een andere berg op gereden, wederom om verkoeling te zoeken, slingerend door de wijngaarden, bossen en weiden kwamen we bij een prachtig gelegen klooster. We hebben wat rondgewandeld en doken vervolgens bij de herberg op het terras opnieuw in de boeken, ook dat is vakantie!
Dit was onze laatste dag in Neumarkt, een stadje met een bijzondere architectuur. Het is de enige stad met zogenaamde “lauben”, gewelven, het doet denken aan kloostergangen. In de 15e tot 17e eeuw was het een belangrijke handels en goederenoverslag plaats. Dit gebeurde onder de gewelven en ook werkten hier de ambachtslieden om op deze manier dicht bij de handelaren te zijn en hun diensten aan te kunnen bieden. De huizen zijn drie tot vier verdiepingen hoog en vaak ook met erkers zoals we dat eerder zagen bij andere plaatsen langs de Brenner route. Nu zijn er winkeltjes, terrasjes, barretjes of staan er gewoon tafeltjes van bewoners onder de gewelven waar ze ‘s avonds een spelletjes spelen of kletsen, een gezellig, rustig sfeertje.
Vanavond nog genoten van een voorstelling van moeder natuur, fikse regenbui en onweer, hopelijk geeft dat wat verkoeling want de laatste dagen waren echt erg heeft! Nu lekker slapen