Dak erop, dak eraf

Het was lachen in het dorp, een knul van 10-12 jaar was de DJ, we dronken een drankje bij de pizzeria na een wandeling via de lange route naar het dorp. Wouter baalde, hij werd onderweg gestoken in zijn nek door een wesp. Hij zat op het terras met een zak ijs in zijn nek, onder
protest, maar uiteindelijk was hij er toch wel blij mee want het brandde behoorlijk. Er dreigde regen, terug naar huis vielen de eerste spetters. ‘s Nachts kwam het met bakken uit de lucht, volgens de weer app zou het om 9 uur droog worden. Dat klopte, mooie tijd om afscheid te nemen van Tenna en op weg te gaan. Over de provinciale weg S12 schoot het lekker op, behalve bij Bolzano, daar stonden we een tijdje stil. Oorzaak bleek een modderstroom die onder de betonnen muur (als afwering) door was gekomen, groot geschut werd ingezet om het schoon te maken, het verkeer werd om beurten er langs geleid. Wij blij dat we zuid naar noord reden want van noord naar zuid stond inmiddels zo’n 8 km file….
Goede reden om nog een klein omweggetje te nemen voor de koffiepauze. En wat een mazzel, we kwamen op een plekje met uitzicht op de Sella rondo, nog eenmaal genieten van het uitzicht op die machtige hoge rotsen van de Dolomieten van 3000+mtr hoog. Via de de Brennerpas waarbij we ons weer vergaapten op het kunstwerk van de Brennerautobahn, kwamen we in Oostenrijk, helaas met een stevige regenbui, net op tijd het dak op de auto gezet…. Door Innsbruck heen, het dak er weer af, richting Garmisch Partenkirchen in Duitsland, het dak kon er weer op…. en een kwartier later er weer af. Voor de overnachting gingen we richting Augsburg maar vonden deze toch iets eerder aan de Romantischer Strasse in Landsberg an der Lech, een mooi kleurrijk plaatsje. Een Gasthof in het centrum Zum Mohren, een wandelingetje door het centrum, maar voor de regen een oud barretje in gevlucht en daar gegeten wat de pot schafte. Onderweg hadden we al verschillende wildstromende riviertjes gezien, gevoed door allerlei stroompjes uit de bergen. Ook de Lech was in dit plaatsje indrukwekkend, met een donderend geweld zocht de rivier zijn weg, de overvloedige regenval van de afgelopen nacht en dag liet duidelijke sporen na.

De regen dwong ons vroeg naar bed, op de iPad nog een film gekeken, daar waren we eerder deze vakantie niet aan toe gekomen;-).
In de nacht werden we beiden wakker van de harde regenval maar ‘s morgens was het droog. Ontbijten deden we bij de buren, een bakkertje, om daarna de weg naar huis weer op te pakken.
Ook vandaag hoofdzakelijk provinciale B-wegen, deels de Romantische Strasse, maar ook deels de Tauber Weinstrasse en de Marchenstrasse. Een verrassende koffiestop in het plaatsje Dinkelsbuhl, wauw, wat een mooi centrum en volop leven in de brouwerij wegens een 10-dagen durend zomerfestival. Veel meisjes liepen in (middeleeuwse) klederdracht en we maakten net het staartje mee van het optreden van de dansgroep op muziek van de pfeiffer (fluiten) en trommelgroep. Erg feestelijk en leuk!
We schoten lekker op door het glooiende landschap met graan, mais, druiven, zonnebloemen en zonnepanelen velden. Hier en daar windmolens en ook hier en daar actieborden tegen windmolens…
Het laatste deel van de route ging door het natuurpark Spessart, een immens groot bos, helaas geen wild gespot onderweg. Overnachten doen we vanavond in Budingen, alweer een aantrekkelijk historisch stadje, in de deelstaat Hessen. Een mooie Altstad, grappig genoeg niet echt toeristisch maar wel met een middeleeuws karakter, vakwerkhuizen, erkertjes, smalle straatjes, een slot, een stadsmuur en een Schlossstube. Lekker Duits gegeten en nu lekker slapen voor de laatste etappe morgen naar Werkhoven, nog 400 km.
Oh ja, we hielden het droog vandaag!!!
https://www.albelli.nl/onlinefotoboek-bekijken/5a8178de-e48f-4da1-8ddf-03572edf7c20