Pot met goud

In slaap vallen en wakker worden met het geruststellende geluid van de koebellen van het vee dat onder de hotelkamer doorloopt, heerlijk!, wat een rust. Het Timmelsjoch is gesloten voor verkeer van 20.00 tot 7.00 uur. Om zes uur keek ik uit het raam en zag de besneeuwde toppen van de bergen, om 8 uur waren ze bedekt door dikke wolken. Tijdens het ontbijt werden we getrakteerd op een regenboog tussen de bergen, een mooi gezicht. Voor je gevoel kun je de pot met goud zo oppakken maar dat is natuurlijk niet zo, toch voelt het alsof je hem in handen hebt midden in zo een geweldig landschap met dit natuurverschijnsel.
Zwaar bewolkt en koud (7 graden) vervolgden we onze reis, natuurlijk zonder dak maar wel met een wollen dekentje op mijn benen. Nog een klim en vele bochten te gaan tot de top van het Timmelsjoch op ruim 2500 meter, hier nog kouder met een gemeen windje maar heerlijk om te rijden tussen de reuzen van bergen. Groen, kaal, vee langs de weg, kletterende watervallen, en veel respect voor de mensen die deze weg hebben aangelegd bijna 60 jaar geleden. Het was een pioneer die bedacht dat men ‘s morgens moest kunnen skiën (hoogste ski gebied van Oostenrijk) en ‘s middags onder de palmbomen van Merano een drankje moest kunnen nuttigen…. een decadent idee. Of dat ook daadwerkelijk gebeurde na voltooing weet ik niet, maar een geliefde route is het zeker geworden vanwege het natuurschoon.
Ons oude autootje rijdt zonder problemen door de bergen maar we stonden wel een half uur stil door een moderne auto met pech die de weg blokkeerde…. klein beetje leedvermaak… maar uitermate vervelend voor de chauffeur van de BMW die geen centimeter meer voor of achteruit kon….
Na het Timmelsjoch de Jaufenpas of zoals ze die in Italië noemen de Passo monte Giovo. Een stuk rustiger, al blijft het opletten met de motorrijders…. hoogste punt hier 2100 meter en al 100 jaar gelden aangelegd. De pas eindigt bij Sterzing, een leuk historisch plaatsje aan de Brenner. Het historische centrum is niet meer dan een straat met mooie pandjes en een opvallende klokkentoren in het midden. De panden uit de 16e eeuw hebben grappige erkertjes op de verdieping om de smalle huizen meer lichtinval te geven. Op het centrale plein staat een van buiten onopvallende kerk met binnen een mooi beschilderd interieur, fresco’s uit de 15e eeuw en een rijke akoestiek!
Over de provinciale weg naar onze bestemming gereden die helaas ook aan deze redelijk drukke weg ligt. Gelukkig heeft het hotel veel goeds te bieden, een recent vernieuwde wellness en binnen zwembad met zonneweide aan de achterzijde waar je de vogeltjes hoort fluiten!