Oman

Bij het ochtendgloren openen we de gordijnen en zien dat we de haven genaderd zijn van Muscat in Oman, witte huizen in een mooi silhouet van donkere bergen, mooi verlicht door de net opgekomen zon. Het aanmeren gaat met de grootste precisie, centimeter voor centimeter schuift de zijkant van het schip naar de kade. Daar staan mannen in overals klaar om de eerste touwen, vanaf onze positie gezien wollen draadjes, aan de grondankers vast te maken. Ook staan de nodige bussen, taxi's en jeeps klaar om passagiers te gaan vervoeren. Na lang beraad hebben wij een excursie geboekt. We willen graag de moskee bezoeken en het paleis van de sultan, mythisch Oman. Bij het verlaten van het schip krijgen we een toeristische dagpas, we hebben geluk dat we geen controle krijgen met de bus bij de douane, de buschauffeur kent de douane medewerker....
Wat meteen opvalt als we door de stad rijden is dat het ongelooflijk schoon is op straat, geen snippertje papier te zien. Er is groen en er zijn bloemperken, ze krijgen in deze tijd van het jaar drie keer per dag water, in de zomer zes tot zeven keer! Maar op open plekken ligt vaak een zandvlakte, de woestijn laat zich niet kennen en blijft haar plek op eisen, ook in de stad.
Bij de grote moskee is echter geen zand te zien, een oase van bomen en bloemen.
Voor we van boord gingen waren we uitgebreid geïnformeerd over de verplichte kleding, door de gids van de bus gebeurde dat nog eens en bij de moskee was de definitieve screening, vrouwen: benen en armen tot de enkels en polsen en het hoofd bedekt. De heren kwamen er beter vanaf, korte mouwen toegestaan. Het terrein van de moskee kwam je echt niet op als dat niet in orde was.
Over de moskee is alleen te vertellen in superlatieven, in de (geklimatiseerde) gebedszaal voor mannen is plaats voor 6500, bij de vrouwen 1500. Dit berust op het feit dat het vrouwen is toegestaan om thuis hun gebed te doen, mannen moeten verplicht hun gebed in de moskee doen, vijf keer per dag, gedurende 15 a 20 minuten per keer. Er is ook nog een gebedshal buiten dat plaats biedt aan enkele duizenden, op vrijdag (is zondag voor de Islamieten) ook in gebruik. Overigens met een schuifdak, in de Omaanse zomer is het anders niet te harden.
De moskee: marmer uit Italië, teakhout uit Sri Lanka, tapijt uit Iran (handgeknoopt door 600 vrouwen in 4 jaar tijd met een gewicht van 21000 kg, een na grootste tapijt ter wereld) en kroonluchters uit Oostenrijk, Swarovski kristal en 24 karaat goud. Prachtig mozaïek, Sultan Qabous heeft goed zijn best gedaan!
Naast de grote moskee nog ongeveer 1200 exemplaren in de stad waaronder ook vele privé moskeeën. In Muscat wonen veel buitenlanders, 70%, zij nemen hun eigen geloof mee en dat leeft vreedzaam met en naast elkaar..... het kan.
Het paleis van de sultan was natuurlijk niet te bezoeken maar wel te bekijken van buiten, mooi in architectuur geïnspireerd door Indie. We brachten ook een bezoekje aan de markt, de Souk van Muttrah. Een mooie historische ambiance met 600 winkeltjes. Tot onze verrassing zagen we de gouden en zilveren bandjes die wij zelf ook verkopen, met de goed Engels sprekende handelaar nog een leuk intercollegiaal gesprekje gehad!
De gids vertelde dat de sultan het goed voorheeft met zijn volk, de Omaanse kinderen volgen gratis onderwijs, gezondheidszorg is gratis, op 18- jarige leeftijd krijg je de materialen om zelf een huis te kunnen bouwen. Buitenlanders betalen wel voor alles.
Opmerkzaam was Wouter met de constatering dat er geen putten zijn in het wegdek en langs de stoepen, een logisch gegeven als het zeer zeldzaam regent, maar een vreemde gewaarwording voor ons die dat zo gewend zijn. De temperaturen kunnen in de zomer waarden van boven de 50 graden Celsius bereiken, ik moet er niet aan denken.....

Het was een interessante kennismaking met deze moderne Arabische stad die ook historie kent.
De hitte zochten wij 's avonds op met een bezoekje aan de sauna onder de sterrenhemel, heerlijk relaxen! Ook hebben we ons nog even in de drukte rond de disco en "Schlageravond" begeven met als klap op de vuurpijl een lasershow bij het pooldeck. De Aida Stella was inmiddels onder getoeter en met toepasselijk muziek uit de luidsprekers "sail away" rond 7 uur 's avonds afgevaren, koers gezet naar Abu Dhabi.