Zwart-wit en champagne

Na een warme nacht in de donkere kamer wachtte ons een meer dan overvloedig ontbijt. Het aanbod was heerlijk en de bediening aller hoffelijkst! Helaas konden we het niet buiten in de grote tuin nuttigen, het regende... Toch ging het dak er af toen we vertrokken, het moet wel heel hard gaan willen wij dat er op houden. Ik heb me heerlijk uitgeleefd met kaartlezen door de Belgische Ardennen, vooral heel veel kleine weggetjes gereden door plaatsten met aparte namen als "Heks" en "Thys", "Odeur" en "Bende". De tocht bracht herinneringen naar boven aan eerdere vakanties, fijn om daarover te mijmeren onderweg, 'weet je nog...'.
Toeristische trekpleisters als St. Hubertus en Bouillon werden doorkruist en via een eerder gereden weggetje (met de TRippers) door het Foret de Sedan passeerden we de grens met Frankrijk. Tot dan toe was het een grauwe dag met motregen, maar uiteindelijk brak de lucht en werd het lichter. De tijd dwong ons om vanaf hier een meer doorgaande route te kiezen, maar dat bleek helemaal geen slechte. De D977, een kleine omzwerving over de D982 en D306/20 opnieuw naar de D977 en tot slot de D677, voerde ons door een heerlijk glooiend landschap met heel weinig verkeer. Zover het oog reiken kon graanvelden, ik speurde naar graancirkels maar heb die niet gevonden, soms mooi lijnenspel in het graanvelden van de banden van landbouwvoertuigen. Af en toe enorme graansilo's en op strategische plaatsen windmolens. In het noorden van Frankrijk ook regelmatig monumenten langs de weg die herinneren aan de verschrikkingen van de 1e WO en begraafplaatsen... Hier en daar klaprozen, symbool voor de 1e WO van de Westhoek (België).
Het laatste deel van de route liep door de Champagne streek, we hebben geen druiven gezien, maar 's avonds heb ik wel een glaasje gedronken.
Het was zes uur dat we onze tweede overnachting in Troyes bereikten, 550 km van huis. De B&B lag net buiten het centrum, een mooi pand met een romantische uitstraling, La Demeure De Charme. Ook deze keer weinig kleur in de kamer, maar nu wit met zilver, zeer verzorgd en aantrekkelijk ogend!
Na een proost in de tuin en een verfrissing naar het historische centrum van Troyes gelopen. Prachtige oude vakwerk gebouwen en volop terrassen en restaurants. We volgden het advies van de eigenaren van de B&B en hebben lekker gegeten. Maar wat een vreemde ervaring dat er plots een groep zwaar bewapende militairen langs het terras liep. Druk bezochte toeristische plaatsen worden blijkbaar goed in de gaten gehouden, "La Douce France" voelt dan opeens iets minder Douce aan. Toch overheerste het vakantiegevoel, zeker toen we later op de avond langs een plein liepen waar op live gespeelde en gezongen muziek volop de salsa gedanst werd door omstanders, wat een sfeertje!