Vol programma
Door: Els
Blijf op de hoogte en volg Els
26 Juni 2015 | Indonesië, Batu
Vanmorgen vertrokken we om 6 uur uit het hotel en werden naar het station gebracht. We overbruggen weer een flinke afstand met de trein, onze bus is vannacht al vertrokken en pikt ons eind van de ochtend weer op.
Gisteren hadden we een overvol programma. De wekservice belde ons om vijf uur wakker, om 7 uur zaten we op de fiets voor een georganiseerde cycling tour. Met een gids reden we door dorpjes, overal vrolijk zwaaiende en groetende bewoners. Door velden met allerlei soorten bebouwing, zo liet de gids ons pindaplanten zien en hoe de pinda's onder de grond groeien. We bezochten een lokale markt en hoe anders de mensen hier ook leven, een baby lag vrolijk spartelend tussen de handel met een comfortabele pamper om zijn billetjes. Natuurlijk ook zelf wat inkopen gedaan, jasmijnthee en pisang mas, van die heerlijke kleine banaantjes met vruchtvlees als de kleur van goud. Zelfs de KFC was aanwezig in de vorm van een "vijfpoot", andere naam voor de duwkar (2 wielen, een steunpoot en de twee benen van de verkoper maken het een vijfpoot).
Tussen de velden dook opeens een tempel op, heel toevallig werd daar juist een fotoreportage gemaakt van een bruidspaar. De fotograaf wilde ons en onze fietsen met het bruidspaar op de foto, hoe grappig! Bij de Borobudur hadden we al gehoord dat veel Indonesiërs denken dat het geluk brengt als je met een Hollander op de foto gaat, dit wordt dan twintigdubbel geluk voor het bruidspaar!
Iedereen genoot van de fietstocht en wat ons betreft had hij langer mogen duren dan de twee uur, maar er stond meer op het programma:
bezoek aan het atelier van een wereldwijd bekend batik kunstenaar, Kabul Picasso
met een fietstaxi naar de kraton, het paleis van de sultan bewaakt door Javaanse jongens (die van de shag)
bezoek aan een atelier waar de originele leren wajangpoppen gemaakt worden
een workshop batik, zelf een zakdoek gebatikt, Wouter een bloem, ik een olifant
lunch in een mooi traditioneel restaurant
bezoek aan een zilverwerkplaats waar ze bijzondere mooie sieraden en kunstvoorwerpen maken met filigranen
tot slot bezoek aan de Prambahan
Het paleis van de sultan was mooi, grappig dat hier de ontvangstzaal, de balzaal etc. allemaal wel overdekt zijn maar geen muren hebben, prachtig gedecoreerd. Veel hoogwaardigheidsbekleders zijn hier op bezoek geweest, natuurlijk ook onze koninklijke familie, de sultan met de bijnaam "Henkie" was een studiegenoot van Juliana in Leiden en een goede vriend van Bernard.
De Prambahan is het grootste Hindoestaanse tempelcomplex van Indonesië. Het is net als de Borobudur eeuwen bedekt geweest met lava gesteente en modder. Een Nederlandse archeoloog (van Erp) is belangrijk geweest voor de restauratie. Er zijn op dit moment 16 tempels gerestaureerd, nog meer dan 200 te gaan....... De Borobudur is horizontaal gebouwd op een heuvel, daardoor goed bestand tegen aardbevingen, de Prambahan is een verticaal bouwwerk en daardoor veel kwetsbaarder, de torens van de tempels zijn nu van binnen verstevigd met beton, in de kamers van de tempels staan beelden van Hindoe goden en figuren. Wij waren hier op het eind van dag en hadden daardoor een mooi uitzicht op de Vulkaan Marapi, 's morgens hadden wij de rookpluim al gezien van deze actieveling.... De gids vandaag (bij de fietstoer en de Pram) was trouwens een mooi figuur, hij sprak honderdduizend woorden in een minuut, maar goed verstaanbaar Nederlands!
Jullie zullen begrijpen dat we behoorlijk afgemat waren aan het eind van de dag, toch nog lekker en gezellig gegeten met de hele groep in het hotel maar daarna op tijd naar bed!
En nu zitten we dus in de trein, dat schiet lekker op! Het landschap waar we doorheen rijden is vlak, dorpjes, akkers, landbouwers, scooters, af en toe een weg die het spoor kruist en een stop op een station.
Jullie zijn benieuwd naar het weer! Dat is hartstikke goed! We hebben helemaal geen last van de warmte, midden op de dag is het wel even puffen maar dan zorg je dat je zoveel mogelijk in de schaduw loopt of staat. Toen we gisteren rond 6 uur terug waren in het hotel (dan is het al helemaal donker) was de douche wel erg welkom..... al was het maar om al het stof van de stad van ons af te spoelen.....
Gisteren hadden we een overvol programma. De wekservice belde ons om vijf uur wakker, om 7 uur zaten we op de fiets voor een georganiseerde cycling tour. Met een gids reden we door dorpjes, overal vrolijk zwaaiende en groetende bewoners. Door velden met allerlei soorten bebouwing, zo liet de gids ons pindaplanten zien en hoe de pinda's onder de grond groeien. We bezochten een lokale markt en hoe anders de mensen hier ook leven, een baby lag vrolijk spartelend tussen de handel met een comfortabele pamper om zijn billetjes. Natuurlijk ook zelf wat inkopen gedaan, jasmijnthee en pisang mas, van die heerlijke kleine banaantjes met vruchtvlees als de kleur van goud. Zelfs de KFC was aanwezig in de vorm van een "vijfpoot", andere naam voor de duwkar (2 wielen, een steunpoot en de twee benen van de verkoper maken het een vijfpoot).
Tussen de velden dook opeens een tempel op, heel toevallig werd daar juist een fotoreportage gemaakt van een bruidspaar. De fotograaf wilde ons en onze fietsen met het bruidspaar op de foto, hoe grappig! Bij de Borobudur hadden we al gehoord dat veel Indonesiërs denken dat het geluk brengt als je met een Hollander op de foto gaat, dit wordt dan twintigdubbel geluk voor het bruidspaar!
Iedereen genoot van de fietstocht en wat ons betreft had hij langer mogen duren dan de twee uur, maar er stond meer op het programma:
bezoek aan het atelier van een wereldwijd bekend batik kunstenaar, Kabul Picasso
met een fietstaxi naar de kraton, het paleis van de sultan bewaakt door Javaanse jongens (die van de shag)
bezoek aan een atelier waar de originele leren wajangpoppen gemaakt worden
een workshop batik, zelf een zakdoek gebatikt, Wouter een bloem, ik een olifant
lunch in een mooi traditioneel restaurant
bezoek aan een zilverwerkplaats waar ze bijzondere mooie sieraden en kunstvoorwerpen maken met filigranen
tot slot bezoek aan de Prambahan
Het paleis van de sultan was mooi, grappig dat hier de ontvangstzaal, de balzaal etc. allemaal wel overdekt zijn maar geen muren hebben, prachtig gedecoreerd. Veel hoogwaardigheidsbekleders zijn hier op bezoek geweest, natuurlijk ook onze koninklijke familie, de sultan met de bijnaam "Henkie" was een studiegenoot van Juliana in Leiden en een goede vriend van Bernard.
De Prambahan is het grootste Hindoestaanse tempelcomplex van Indonesië. Het is net als de Borobudur eeuwen bedekt geweest met lava gesteente en modder. Een Nederlandse archeoloog (van Erp) is belangrijk geweest voor de restauratie. Er zijn op dit moment 16 tempels gerestaureerd, nog meer dan 200 te gaan....... De Borobudur is horizontaal gebouwd op een heuvel, daardoor goed bestand tegen aardbevingen, de Prambahan is een verticaal bouwwerk en daardoor veel kwetsbaarder, de torens van de tempels zijn nu van binnen verstevigd met beton, in de kamers van de tempels staan beelden van Hindoe goden en figuren. Wij waren hier op het eind van dag en hadden daardoor een mooi uitzicht op de Vulkaan Marapi, 's morgens hadden wij de rookpluim al gezien van deze actieveling.... De gids vandaag (bij de fietstoer en de Pram) was trouwens een mooi figuur, hij sprak honderdduizend woorden in een minuut, maar goed verstaanbaar Nederlands!
Jullie zullen begrijpen dat we behoorlijk afgemat waren aan het eind van de dag, toch nog lekker en gezellig gegeten met de hele groep in het hotel maar daarna op tijd naar bed!
En nu zitten we dus in de trein, dat schiet lekker op! Het landschap waar we doorheen rijden is vlak, dorpjes, akkers, landbouwers, scooters, af en toe een weg die het spoor kruist en een stop op een station.
Jullie zijn benieuwd naar het weer! Dat is hartstikke goed! We hebben helemaal geen last van de warmte, midden op de dag is het wel even puffen maar dan zorg je dat je zoveel mogelijk in de schaduw loopt of staat. Toen we gisteren rond 6 uur terug waren in het hotel (dan is het al helemaal donker) was de douche wel erg welkom..... al was het maar om al het stof van de stad van ons af te spoelen.....
-
26 Juni 2015 - 13:34
Mark:
Els, Wout,
Het Klinkt geweldig allemaal, overweldigend misschien zelfs.
Wanneer mogen jullie uitrusten? :-)
Mark -
26 Juni 2015 - 13:48
Marcel:
Wat heerlijk om dit alles te lezen. Fietstocht was idd voor mij ook een heerlijke ervaring, waarbij het enthousiasme van de mensen heel erg opvalt (voor mij was het toen op een zondag)...... en Mark... uitrusten is er voorlopig nog even niet bij.....Wouter moet op tijd naar bed en zorgen dat hij morgen (om in zijn tennistermen te spreken) "in een bloedvorm" is als hij door het zware zand naar de Bromo vulkaan gaat lopen (en niet op de rug van een paard).....
Geniet er nog lekker van!!
Groet Marcel -
26 Juni 2015 - 17:02
Nelly M-k:
nou zo te lezen was het zeker vermoeiend , lukt het wouter zijn knienen ?
mooi ik geniet van je verslag , gaan jullie ook wat dagen naar n strand om bij te komen ,
tot horens daaag hoor
-
27 Juni 2015 - 14:31
Ma Koppers:
Lieve els en wouter
Ik zit hier bij rob en ingrid op de bank en heb net al jullie verhalen gelezen.
Ik denk dat ik het ook maar eens ga doen :-)
Het gaat heel goed met mij, mijn voet wordt als ik teveel doe nog wel dik maar dan ga ik weer zitten.
Rob brengt mij straks naar ruud en daar eet ik mee.
Ik wens jullie veel plezier, zijn jullie nog wel herkenbaar trouwens?
Rust ook nog wel uit.
Dikke kus en tot gauw, groetjes ma
-
28 Juni 2015 - 07:35
Diny Nieuwendijk:
Leuk de ateliers en zilverwerkplaats!! je hebt vast wel iets moois gekocht Els?!
Ik maak me wel een beetje zorgen om Wouter : )
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
