Opzouten, hier komt Wim

Van bekenden hadden we een telefoonnummer gekregen van een Nederlandse sprekende chauffeur/gids. Deze heb ik gebeld en ik kreeg inderdaad Wim aan de telefoon, we spraken af om woensdag met hem op pad te gaan. Wim vertelde dat zijn broer werkloos is en daarom rijdt en dat hijzelf vertelt, vinden wij best! Om negen uur vertrokken we, het programma van de dag lieten we aan Wim over, hij kent het eiland immers op zijn duimpje en weet wel wat toeristen leuk vinden om te zien. Door het drukke ochtendverkeer reden we naar de streek Ubud, internationaal bekend als cultureel en artistiek centrum. Beeldhouwers, schilders, houtsnijwerkers, botversierders, zilversmeden etc. We bezochten een schildersatelier en houtsnij atelier, mooi om te zien hoe met precisie het ambacht uitgeoefend wordt en hoe het vak steeds binnen de familie doorgegeven wordt aan de jonge generatie.

Elk dorp op Bali heeft drie hoofdtempels, een begraaf/crematieplaats en een ontmoetingsplek voor de organisatie van 'verdriet en tevredenheid'. Dit laatste is zeg maar een openbare vergaderplaats waar de dorpsoudste de bewoners bij elkaar roept om zaken te bespreken of om vreugde en verdriet met elkaar te delen. De Balinezen vormen een sociale bevolkingsgroep, eenderde van hun inkomen wordt besteed aan sociaal werk, in welke vorm dan ook. De ontmoetingsplaats is ook een plek voor de dorpsjeugd om bv een partijtje tafeltennis te spelen.

Meest opvallend rondrijdend op Bali is de grote hoeveelheid tempels. Elk huis heeft een tempel zoals ik al eerder schreef, Wim vertelde dat eenderde van het grondoppervlak bij het huis bestemd is voor de tempel. Dus: groot huis, veel grond, grote of veel tempels. Op de verjaardag van de tempel wordt er een tempelfeest gehouden, elke dag zijn er dus wel ergens tempelfeesten en dan wordt er veel geofferd en versierd!

Het leuke van op pad zijn met een eigen chauffeur is dat je kunt stoppen waar je wilt, dat je hem veel kan vragen en dat hij rijdt over kleine wegen. Maar dan onderweg wel de toeristische trekpleisters aandoen zoals de tot werelderfgoed verklaarde rijstterrassen, smal tegen de steile helling gesitueerd.
Een volgende stop was bij de bekende Pura Tirta Empul, de heilige bron tempel uit de 10e eeuw. In een groot bassin zie je het water opborrelen, de bron. Uit spuiten komt in een ander bassin verschillende soorten heilig water waar de gelovigen door uitgebreide rituele offers te brengen om vragen. Van het hele eiland komen gelovigen en vandaag extra veel vanwege de maan die vanavond vol aan de hemel staat.

Wim bracht ons naar het mooiste uitzicht op Bali voor een lunchstop, dat is bovenop de Baturberg met zicht op de Gunung Batur (actieve vulkaan) en het gigantische meer dat heel veel water levert voor de irrigatie van midden en oost Bali.

Aan de rivier die bij de heilige bron tempel ontspringt ligt ook het oudste monument op Bali, hindoeïstische boeddhistische altaren die uit de rotsen gehouwen zijn. We moesten daar wel een lange steile trap voor afdalen (au knietje) maar met prachtige uitzichten op alweer rijstvelden en alles wat daar rondom groeit en bloeit. Bij de tempels is het verplicht een sarong te dragen, het onderlichaam is onrein en moet daarom bedekt zijn.
Wim heeft ons het een en ander verteld over het hindoeïstische geloof.
Er is een God maar deze heeft vele namen, ze hebben verschillende functies, god voor de rijst, voor de bloemen, voor de zee, voor het drinken, voor etc. etc. God is energie, toen hij de wereld maakte was dat met twee krachten, positief en negatief. De mens is geboren om te leren niet om te vechten. In het Hindoegeloof nemen de hanengevechten een belangrijke plaats in, het is een offer aan de boze geesten, er mag niet op gegokt worden, zuiver ritueel!
Oh ja, de drie hoofdtempels die elk dorp heeft: een is gewijd aan god die de aarde schiep, een is gewijd aan god die ons van voedsel voorziet en een is gewijd aan god die zorgt voor de balans. Het hindoe geloof is vol dankbaarheid.

We hebben onderweg heel wat afgelachen met Wim, als er iets of iemand op de weg liep was het :"opzouten", oprotten vond hij geen aardig woord, dat gebruikt hij niet. We zagen wandelende takken, wandelende offermanden, wandelend gras, wandelend café, rijdend restaurant, wandelend bed. Het was een hele gezellige dag met Wim! We gaan vrijdag nog een dag met hem op pad!

Vandaag zitten we al een paar uur heerlijk aan het strand, met 30 graden en een briesje van zee is het hier heerlijk toeven! We benijden jullie niet met de hittegolf in Nederland. Veel sterkte en houd het hoofd koel!