Husky sledetocht

Het wordt misschien vervelend om te horen dat we weer een mooie dag hadden.... Vandaag was het super helder weer en het voelde kouder dan alle dagen tevoren terwijl de temperatuur niet lager was. Vanmiddag hebben we een husky sledetocht gemaakt. Dat was ook een van de bij de reis inbegrepen excursies. Met een minibusje werden we naar de huskyfarm gebracht, de eigenaar gaf instructie. Op de achtergrond hoorden we het geblaf aan de honden, hij vertelde dat als de honden eenmaal aangespannen zijn ze niets anders willen dan trekken. Zolang ze stilstaan gaan ze tekeer als gekken. Op deze farm hebben ze 200 honden, vanaf de leeftijd van ongeveer 11 maanden zijn ze er klaar voor. De reuen zijn over het algemeen sterker, de vrouwtjes hebben een beter uithoudingsvermogen. Voor elke slee staan zes honden ingespannen, ik nam plaats in de slee, Wouter ging deze besturen. Vooraan reed een medewerker op een sneeuwscooter. Zodra het touw van de slee van de paal losgemaakt wordt gaan de honden er met een snelheid vandoor, wauw! Op de slee zit een rem, zelfs met het volle gewicht op die rem viel het nog niet mee om de honden stil te houden, ze willen maar een ding en dat is vooruit! Het ging hard! Gaaf! En koud!!! Zo wat een striemende kou in het gezicht. Ik wilde natuurlijk foto's maken en filmen onderweg, dat is aardig gelukt, maar, o my God, wat koud! Het fototoestel moest ik telkens onder de deken houden want het bevroor gewoonweg. En ook Wouter had het stervenskoud als bestuurder maar vond het wel heel gaaf, meesturen met je lijf in de bochten! We hadden een superteam honden en Wouter kreeg ook een compliment als superchauffeur!!! Na het tochtje van 5 km door bos en open veld met prachtig licht van de laagstaande zon was het knuffeltijd met de honden.... Een pup van 10 weken, zo schattig. Daarna konden we ons opwarmen met lekkere koffie, een warme rendierworst en door schoonmama gebakken Finse lunchkoek. Weer een mooie ervaring rijker.
Omdat het zulk mooi helder weer was zijn we daarna nog gaan wandelen naar het meer en terug over een langlauf route, genieten van de mooie natuur. Uiteindelijk zag ik niet veel meer want door de kou waren de glazen van mijn bril bevroren. In de sauna hebben we de spieren weer goed op kunnen warmen!
Vanavond nog even gespeurd naar noorderlicht, maar niets waar kunnen nemen.