Verzopen kippen....

Je krijgt wat je verdient..... Hahaha, wij hadden net als jullie de hele dag regen...... Wij vonden het niet erg dat dat juist vandaag was want de TR had wel een rustdag verdiend na de inspanningen van gisteren, Wouter ook trouwens...en ik als navigator. Maar alle gekheid op een stokje, de regen kwam met bakken uit de lucht. Na het gezellige geklets hebben we palnnen gemaakt. We zitten in een gezellig plaatsje aan de Wolfgangsee dat een relatie heeft met Mozart, zijn moeder is hier geboren en zijn zus Nannerl (die een belangrijke rol speelde in het leven van haar broer) heeft hier jaren gewoond. Een bezoekje aan het Mozarthuis was dus zeker op zijn plaats. We namen er de tijd voor, er werd een documentaire afgespeeld begeleid door heerlijk Mozartmelodieen. Als verzopen katten kwamen we terug in het hotel voor de lunch.
St. Gilgen is meer musea rijk dus we besloten ze allemaal met een bezoekje te vereren. Het Heimatmuseum stelde niet zoveel voor, maar het museum voor muziekinstrumenten was ontzettend leuk. Het was niet groter dan 50 m² en er was een verzameling van meer dan 2000 bijzondere instrumenten van all over the world. Toen we binnen kwamen werden we op een stoel gepoot en de eigenaar van het museum ging verder met zijn verhaal over "het instrument van de dag". Dat was een rammelaar uit Kameroen met een heel verhaal over hoe het in het bezit was gekomen van zijn vader (eerder de eigenaar van het museum). Het was een erg vermakelijk mannetje en na die rammelaar volgden nog een heleboel instrumenten zoals de liefdesfluit uit Dakota, een geige uit China, het eensnarige instrument dat wij vorig jaar in Vietnam bespeeld hadden zien worden en een miniscuul fluitje gemaakt van de pit van een broodvrucht uit Mexico. Het mooiste concert gaf hij op de mondharp, want behalve dat hij verhalen vertelde, bespeelde hij de instrumenten. Spelregel van het museum: luisteren en kijken, nergens aan komen.
Het was erg interessant, we zaten hier ruim twee uur. Toen we buiten kwamen, zo tegen half zes, bleek het tot onze verrassing droog te zijn. We hebben nog even rondgelopen door het ontzettend sfeervolle dorpje en de beek bekeken die zeker een meter hoger was dan 's morgens.

Dank jullie wel allemaal voor de reacties, ik vind het leuk om een verslagje te schrijven, we weten anders zelf niet meer wat gezien en gedaan hebben en hoe we dat beleefden....

Terwijl ik dit schrjf aan het ontbijt is er buiten een filmploeg bezig op de Mozartplatz, een drukte van jewelste, ik ga maar eens kijken wat er aan de hand is.
Gruss Gott!