Meissen

3 augustus
De stad Meissen waar wij hier vlakbij op de camping staan is bekend om zijn porselein. Nu zijn wij daar geen liefhebbers van, maar om een bezoek te brengen aan deze fabriek en het museum kun je eigenlijk niet heen. In de 17e eeuw was het Chinese aardewerk heel populair, een Saksische vorst en verzamelaar gaf opdracht aan een alchemist om het geheim van het maken van hoogwaardig porselein te ontrafelen. En dat is nog gelukt ook, de samenstelling van de grondstoffen en de extreem hoge temperatuur bij het bakken en glazuren vormen het geheim. Juist in deze streek bleek de klei de juiste structuur te hebben. Het hier vervaardigde porselein wordt het “witte goud” genoemd en nu we de prijzen hebben gezien van de hier verkochte snuisterijen (want dat is toch hoe wij er tegenaan kijken) snappen we deze benaming helemaal. Een kop en schotel wordt hier verkocht vanaf pakweg 60 euro (gebruiksvoorwerp) en de prijs loopt op tot enkele duizenden euro’s (voor een stuk hoor, geen servies). Tijdens de rondleiding hebben we kennisgemaakt met het procedé en we hebben gezien dat alles met de hand gemaakt, ontworpen, gevormd, geschetst, geschilderd en meerdere malen gebakken, geglazuurd wordt. Dan kijk je er opeens naar als een kunstvoorwerp. En of je het nou mooi vindt of niet, je krijgt er wel bewondering voor.
Oh ja, in het cafeetje hadden ze echte Meisner Torte met het keurmerk van de gekruiste sabels in porselein, pardon, marsepein.... wel op een porseleinen bordje, haha.
Nog wat door de stad geslenterd, mooie pandjes, leuke straatjes, aardige winkeltjes.
‘S middags maakte ik vanaf de camping een wandeling door het bos naar een gehucht en Schloss bovenop de heuvel, door het graanveld en weer een bospad terug naar de camping, leuk ommetje om de taart weer te verbranden;-)
Na het eten zijn we op de fiets nog terug gegaan naar Meissen vanwege de Kneipennacht, een soort straatfestival met rockbandjes op pleinen en waar men zich het bier en de wijn goed liet smaken. Leuk om even het sfeertje mee te maken.

Zondag 4 augustus
Vandaag wilden we nog een fietstochtje maken langs de Elbe. Eerst weer naar Meissen om de Dom te bekijken, deze ligt hoog boven de stad en vormt een geheel met de burcht. Deze laatste is grotendeels verpakt vanwege restauratie, dat is jammer want zo misten we het karakteristieke gezicht van Meissen. Op de Domplatz was het contrast tussen de donkere Dom en de wit gepleisterde burcht wel mooi te zien. Een mooi bouwwerk en vooral prachtig gebrandschilderd glas uit de 13e eeuw en enkele mooie heilige beelden.
We staken de Elbe over om langs de wijngaarden te fietsen en een bezoekje te brengen aan een van de vele wijnhuizen. Helaas, we hadden er niet aan gedacht dat het zondag was en deze waren gesloten. Met het pontje maakten we de oversteek terug, onderweg enkele plezierbootjes en roeiboten gezien, verder weinig vertier op de Elbe met een overigens bijzonder lage waterstand. IJverige boeren waren graan aan het oogsten, ik voel de stof ervan nog in mijn ogen....
Samen met Wouter liep ik de wandeling van gisteren nog een keer want bovenop de heuvel heb je een mooi uitzicht. Bovendien was ik getriggerd door de verwijzing naar het “Totenhauschen” waar ik nu ook naar toe ben gelopen. Het staat er al sinds 1628 en is gebouwd als tuin en plezierhuisje, heeft dus niets met Doden te maken, nou goed, dat weet ik ook weer.
We vermaken ons prima, met uitstapjes zoals ik beschrijf, maar ook lekker lezen, luieren, spelletje spelen. We zijn een keer uit eten geweest, koken en eten bij de caravan vinden we eigenlijk veel gezelliger dus vanavond lekker zelf gemaakte nasi gegeten (wel satesaus uit Ned. meegenomen).
Morgen vertrekken we van hier naar.....