Vermoeid zitvlees
Door: Els
Blijf op de hoogte en volg Els
23 Juni 2015 | Indonesië, Wonosobo
Vergeet ik gisteren het bezoek aan het kerkhof met oorlogsgedenkgraven te noemen terwijl dat zo indrukwekkend was. Prachtig onderhouden, 4000 witte gedenkplaatsen van verschillende vorm, afhankelijk van de afkomst, het geloof of kleiner voor omgekomen kinderen. We bereikten het via een weggetje door de kampong, vanuit het smalle stinkende straatje sta je ineens op een plaats die een helse geschiedenis vertelt, nu een oase van rust en respect is.
Vanmorgen hoefden we geen koffers te pakken want die zijn gisteravond al met de bus vertrokken. Wij werden na het ontbijt met taxibusjes naar het station gebracht, we maken een treinreis van 5 uur.
De eerste kilometers loopt de rails dwars door de kampongs van Bandung, de huisjes/hutjes liggen heel dicht langs het spoor. De was hangt op rekken van bamboe of ligt te drogen op de daken van golfplaten, kinderen spelen, volwassenen hangen of zitten verveeld bij elkaar, brommertjes rijden voorbij, bergen afval en veel (plastic) zwerfafval.... Het is een troosteloze aanblik, de armste bevolkingsgroep (laagste volgens Tjipko) leeft hier zijn leven. Er is leerplicht, maar daar is ook alles mee gezegd, wat als je het schooluniform niet kunt betalen voor je kinderen.....
Al snel dringt het mooie landschap zich aan ons op, uitgestrekte rijstvelden in alle stadia van groei, grote vlaktes of in terrasvorm, mensen aan het werk met gebogen ruggen of in de typisch Aziatische gehurkte houding. Zo knap hoe ze al die velden onder water krijgen. Mooie uitzichten met de bergen en vulkanen op de achtergrond, groen, groener, groenst. Bananen, palmbomen, tabak etc.
De trein is comfortabel, we krijgen een lunch aan boord, nasi uiteraard die lekker pittig smaakt en heel anders is dan wij kennen in Nederland, dit is echte gebakken rijst!
We doorkruisen veel dorpjes, de huizen zijn eenvoudig, vaak gebouwd van panelen van gevlochten palm, rijstbladeren en bamboe, juist fijn toch, als het tocht in dit klimaat! Maar ook mooie huizen van steen en schooltjes die er netjes uitzien met een kale speelplaats. Hier is veel meer ruimte maar de huizen staan dicht op elkaar, er zal vast een reden voor zijn.
Wat mij steeds opvalt zijn de papieren vliegers die dwarrelen in de lucht aan splinter dunne touwtjes boven de kampongs en velen die blijven hangen in de bomen rondom, het roept een gevoel bij mij op wat ik niet goed kan beschrijven.
Tegen tweeën komen we bij ons station, de bus staat klaar die ons naar Wonosobo te brengen, een rit van nog eens drie uur. Onderweg drie stops voor foto's, pinnen en sanitair...
We stoppen o.a. bij een plaats waar men bakstenen maakt van de klei tussen de rijstvelden, primitief, het wordt gedroogd in de zon en daarna gestapeld rond een houtvuur, harde werkers, donkere huiden, bijzonder aardig! Aardig zijn de mensen hier altijd, vriendelijk lachen en een dienstbare houding naar ons.
We zaten vandaag voorin de bus, dit vergt af en toe wel wat van je zenuwen, wat een kamikaze acties worden hier uitgevoerd in het verkeer en wonder boven wonder gaat het nog meestal goed ook. De weg slingert zich door de steden en dorpjes, die zijn lang, heel langgerekt, het openbare leven speelt zich af langs de weg. Veel bomen en bosbouw, soms jungle achtige taferelen maar ook snelgroeiende bomen voor de papierindustrie.
Bij aankomst in Wonosobo is de zon net onder en komen van alle kanten mensen op de handelaren af die eten en drinken verkopen, er mag weer gegeten/gedronken worden!
Wij hebben ons diner nog tegoed maar omdat we morgen om vijf uur aan het ontbijt verwacht worden alvast mijn verslagje geschreven! Geen WiFi op de kamer, maar misschien lukt het straks in de lobby.
Het was een lange reisdag, vandaar dat vermoeide zitvlees;-)
Groetjes Wouter en Ela
Vanmorgen hoefden we geen koffers te pakken want die zijn gisteravond al met de bus vertrokken. Wij werden na het ontbijt met taxibusjes naar het station gebracht, we maken een treinreis van 5 uur.
De eerste kilometers loopt de rails dwars door de kampongs van Bandung, de huisjes/hutjes liggen heel dicht langs het spoor. De was hangt op rekken van bamboe of ligt te drogen op de daken van golfplaten, kinderen spelen, volwassenen hangen of zitten verveeld bij elkaar, brommertjes rijden voorbij, bergen afval en veel (plastic) zwerfafval.... Het is een troosteloze aanblik, de armste bevolkingsgroep (laagste volgens Tjipko) leeft hier zijn leven. Er is leerplicht, maar daar is ook alles mee gezegd, wat als je het schooluniform niet kunt betalen voor je kinderen.....
Al snel dringt het mooie landschap zich aan ons op, uitgestrekte rijstvelden in alle stadia van groei, grote vlaktes of in terrasvorm, mensen aan het werk met gebogen ruggen of in de typisch Aziatische gehurkte houding. Zo knap hoe ze al die velden onder water krijgen. Mooie uitzichten met de bergen en vulkanen op de achtergrond, groen, groener, groenst. Bananen, palmbomen, tabak etc.
De trein is comfortabel, we krijgen een lunch aan boord, nasi uiteraard die lekker pittig smaakt en heel anders is dan wij kennen in Nederland, dit is echte gebakken rijst!
We doorkruisen veel dorpjes, de huizen zijn eenvoudig, vaak gebouwd van panelen van gevlochten palm, rijstbladeren en bamboe, juist fijn toch, als het tocht in dit klimaat! Maar ook mooie huizen van steen en schooltjes die er netjes uitzien met een kale speelplaats. Hier is veel meer ruimte maar de huizen staan dicht op elkaar, er zal vast een reden voor zijn.
Wat mij steeds opvalt zijn de papieren vliegers die dwarrelen in de lucht aan splinter dunne touwtjes boven de kampongs en velen die blijven hangen in de bomen rondom, het roept een gevoel bij mij op wat ik niet goed kan beschrijven.
Tegen tweeën komen we bij ons station, de bus staat klaar die ons naar Wonosobo te brengen, een rit van nog eens drie uur. Onderweg drie stops voor foto's, pinnen en sanitair...
We stoppen o.a. bij een plaats waar men bakstenen maakt van de klei tussen de rijstvelden, primitief, het wordt gedroogd in de zon en daarna gestapeld rond een houtvuur, harde werkers, donkere huiden, bijzonder aardig! Aardig zijn de mensen hier altijd, vriendelijk lachen en een dienstbare houding naar ons.
We zaten vandaag voorin de bus, dit vergt af en toe wel wat van je zenuwen, wat een kamikaze acties worden hier uitgevoerd in het verkeer en wonder boven wonder gaat het nog meestal goed ook. De weg slingert zich door de steden en dorpjes, die zijn lang, heel langgerekt, het openbare leven speelt zich af langs de weg. Veel bomen en bosbouw, soms jungle achtige taferelen maar ook snelgroeiende bomen voor de papierindustrie.
Bij aankomst in Wonosobo is de zon net onder en komen van alle kanten mensen op de handelaren af die eten en drinken verkopen, er mag weer gegeten/gedronken worden!
Wij hebben ons diner nog tegoed maar omdat we morgen om vijf uur aan het ontbijt verwacht worden alvast mijn verslagje geschreven! Geen WiFi op de kamer, maar misschien lukt het straks in de lobby.
Het was een lange reisdag, vandaar dat vermoeide zitvlees;-)
Groetjes Wouter en Ela
-
23 Juni 2015 - 15:48
Mark:
Wat leuk om te lezen allemaal. Zo benieuwd naar de foto's.
Geniet nog lekker.
Mark -
23 Juni 2015 - 15:55
Nelly M-k:
zo twee verslagen vandaag , ja jullie zullen best n stijve billen krijgen ,
zeker vochtige warmte of valt dat mee , anders plak je ook nog zo lekker ,
tot het volgende verslag , veel plezier -
23 Juni 2015 - 15:58
Rianne:
Heerlijk om even weg te dromen bij jullie reisverslag.. na een drukke werkdag (musical, afscheid..) verlang ik naar jullie avonturen. Als ik dit lees merk ik dat ik het reizen wel mis.. Wat een fantastische ervaring moet dit zijn.
Dus geniet ook een beetje voor mij
liefs xx
-
23 Juni 2015 - 22:16
Marien:
Wat leuk om jullie weer te volgen op weer een avontuur ;-) -
24 Juni 2015 - 11:37
Wanda:
Hoi els en wouter, het lijkt weer en heel interrasant reis die jullie maken, ik verhoeg mij elke ag om de volgende verslag te lezen, geniet nog maar lekker
-
24 Juni 2015 - 16:02
Diny Nieuwendijk:
Mooie duidelijke verslagen Els, inderdaad zie je het bijna voor je.
Een prachtige natuur maar niet alles is "rozengeur".
Heel veel plezier en geniet samen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
