Snikheet

Snikheet was het vandaag, we hoorden dat er 40.6 gemeten is...
We starten rustig aan op de fiets, eerst langs een aantal mooie gebouwen en toen naar het Prater met het historische reuzenrad. Het Prater is veel groter dan ik verwachtte, een gigantische permanente kermis met spectaculaire attracties. Alleen de kinderattracties waren open, het was natuurlijk ochtend. Het park wat er achter ligt is ook heel groot, nog een eind doorgefietst richting de Donau want we wilden fietsen op het eiland in de Donau.
Daar zijn we nooit gekomen, want van het een op het andere moment was de achterband van Wouter plat, een groot stuk glas erin. Met de fiets aan de hand terug en onderweg vragen waar een fietsenmaker zat, dat bleek zoals we al verwachten, een aardig eindje uit de buurt te zijn. Inmiddels was de temperatuur behoorlijk opgelopen. We kwamen langs een plek waar citybikes gestald staan. Voor een euro zo een fiets gehuurd en Wouter fietsen met zijn eigen fiets naast zich... haha, we trokken wel bekijks. Gelukkig waren we wel de goede kant opgestuurd, we kwamen bij een degelijke ouderwetse fietsenmaker, net voor zijn lunchpauze begon en lieten de fiets achter.
We bleken in de buurt te zijn van een bezienswaardigheid, dat kwam dus mooi uit. In de jaren 80 heeft een Oostenrijkse schilder en kunstenaar (en filosoof) een bijzonder kleurrijk huizenblok ontworpen. hij wilde bewijzen dat sociale woningbouw niet saai hoeft te zijn. Dat is Friedrichs Hundertwasser goed gelukt, geen lijn is recht, zelfs de vloeren zijn golvend, geen raam hetzelfde, veel verschillende materialen en veel groen. Het Hundertwasserhuis kun je niet bezoeken want er wonen zo een 200 mensen in de 50 appartementen. Wel hebben we een film gekeken in een kunstcafe over deze bijzondere schilder die veel kleurrijk werk heeft vervaardigd.
Om drie uur haalden we de fiets op, nieuwe band erom, helemaal in orde. Rustig aan richting ons pension gefietst, langs parken (daar mag je helaas niet fietsen) weer veel mooie gebouwen, ijssalon, winkelstraat. We probeerden zoveel mogelijk in de schaduw te fietsen, soms stonden we bij een stoplicht in de volle zon, niet te harden... Wat was die koude douche heerlijk in het hotel, daarna een welkome siësta!
Voor de avond hadden we kaartjes gekocht voor een concert In de Burghof, dat hoort er natuurlijk bij in Wenen. In de zaal was airco, heerlijk koel dus toen we binnenkwamen. Aan het eind van het programma was het weer zweten, wat wil je ook met ruim 1000 mensen in de zaal. We hadden een mooie plek op rij 6, het was een leuk concert met muziek van Mozart en Strauss, de bekende en populaire werken uit opera en walsen met bijzonder goede solo zangers.
Buiten gekomen bleek het iets afgekoeld maar in de hotelkamer is het nog snikheet, koude douche dus weer, ventilator aan en slapen!

Groetjes en dank voor jullie reacties!